ასე თუ ისე ამბავი
მე ისე მქვია. ადრე სიფხიზლის ქუჩაზე ვცხოვრობდი,ახლა თვლემის ქუჩაზე ვცხოვრობ.აქ საცხოვრებლად ასესთან გადმოვედი.ასე ღამღამობით დადის და როცა ყველა იძინებს,ადამიანების ჩრდილებს აძინებს. ადრე,როცა ასე ყველა ჩრდილს დააძინებდა,მე ჩამოვივლიდი ხოლმე და იმ საწოლის ქვეშ დაძინებულ,გატრუნულ ჩრდილებს სულ მაღალი ქუსლების კაკუნით ვაღვიძებდი.ამიტომ მემტერებოდნენ ადამიანების ჩრდილები,ამიტომ ფრთხებოდნენ და განზე დგებოდნენ ქუჩაში,როცა მე ჩემი მაღალი ქუსლებით მივკაკუნობდი.არასდროს,არცერთ ჩრდილს არ გადაუკვეთავს ჩემი გრძელი და გაწელილი ჩრდილი.
მერე მე ასე შემიყვარდა.ის სულ ბრაზობდა,როცა მე მის ვაივაგლახით ჩაძინებულ ჩრდილებს ვაღვიძებდი. იმდენჯერ გაბრაზდა,რომ ბოლოს იმასაც შევუყვარდი.ჩვენ დავიწყების ქჩაზე,იმ აივნის ქვეშ დავქორწინდით,სადაც მერცხლები ბუდეებს იკეთებენ ხოლმე.ერთმა მოხუცმა ჩრდილმა დაგვაქორწინა. მე კი ვეზიზღებოდი,მაგრამ ასეს ხათრით…ბეჭდები არ გვქონდა,ამიტომ აივნიდან მერცხლიხ ბუდეები მოვტეხეთ და თავებზე დავახურეთ ერთმანეთს.
ახლა მე თვლემის ქუჩაზე ვცხოვრობ და ყოველ ღამე ასეს ვეხმარები ჩრდილების დაძინებაში. ამ ბოლო დროს დაბალძირიანი,უქუსლო ფეხსაცმლის ხმარება დავიწყე _ ქუჩაში სხვისი ჩრდილები რომ აღარ დავაფრთხო.
Mariefille's Blog 
მოკლედ,სულ რამდენიმე ადამიანმა იცის,რომ ხანდახან მოთხრობებს ვწერ. არასდროს გამომიქვეყნებია,რამ მომიარა ახლა,არ ვიცი 🙂 ნუ,მაინც,ექსპერიმენტის სახით დავდებ აბა ამ მოთხრობას და თქვენს შეფასებას დაველოდები 🙂
მარი, რა საყვარლი ხარ… და კეთილშობილი. ხუმრობა საქმეა ქუსლიანი ფეხსაცმლისათვის თავის დანებება :)))) ახლა ხუმრობის გარეშე, ძალიან თბილი ჩანახატია… აფერუმ !!!!! 😀 😀
თამთა,ძალიან დიდი მადლობა,გამახარე 🙂 :*
ar vici ra davcero da mainc minda rom ragaca davcero, miuxedavad imisa rom mtlad yvelaeri kargad ver gavige mainc momecona, ese igi ra kargia rom mainc mesiamovna cakitxva 🙂 me vici ra kargadac cer motxrobebs da dzalian miyvars sheni motxrobebi :*
სააღოლ მარი მომეწონა ეს მე. მშვენიერია შენი არაორდინალური გადმოცემის მანერა. თავს ვიხრი შენს წინაშე
მადლობა 🙂
tbili ki ara,ragacnairia.ukve meore chanaxats vkitxulob da jer damburdzglavs,mere cremli momdis cali tvalidan,ogond ratom ar vici 🙂
მომეჩვენა, რომ შემოდგომაზე წასაკითხი მოთხრობაა. ჩაის რომ სვამ და არსად გეჩქარება, იმიტომ რომ შეიძლება აგატიროს. 🙂 კაია ძაან.
dzalian didi madloba :)) :*
იმდენად მომეწონა, რომ ფეისბუქზე დავაშეარე! ძალიან მაგარია! შენ ხომ საერთოდ! :*
dii,didi madloba :*
zalian magaria maaar ;( :* yoveli axali winadadeba ertmanetze uketesia:)
ნინ,დიდი დიდი მადლობა :)) :*
pirvel rigshi qeds vxri mari, sheni niwierebis cinashe:)sulmoutmenlad davelodebi rodis dadeb shens sxva motxrobebs, radgan es did sulier siamovnebas momaniwebs(darcmunebuli var ara marto me) p.s.sipgizlis quchaze sadac cxovrobdi vici da tvlemis quchaze ra nomershi gadaxvedi tu metyvi iqac didi siamovnebit gestumrebi.
დიდი მადლობა გიო,მაინც გამაწითლე 🙂 თვლემის ქუჩა,სიზმრების ჩიხი,სიზმარი ნომერი 88,ესაა ჩემი ახალი მისამართი 🙂
სასიამოვნო წასაკითხია 🙂
დიდი მადლობა 🙂
საყყყყვარელოოოო :****** 😉
მერცხლები არ შეგეცოდათ?
🙂 კეთილ საქმეს შეეწირნენ 🙂
mari, didi xania minda momecera, rom zalian, zalian kargia. imdenad kargi, rom arc ki movelodi. kidev dade sheni motxrobebi. davelodebi sulmoutkmelad:*
da, mari, unichieresi xar:))):*
მიმაქვს ფბ-ზე 🙂 სხვებსაც მოეწონოთ 🙂
მომეწონა ძალიან თან 🙂
რა კარგად წერ… რაღაცნაირად ისე დადებითად დავიმუხტე… შეინარჩუნე ეს თავისებური სტილი და კიდევ ბევრი წერე:)
პ.ს. შემოვალ ხოლმე 😉
დიდი მადლობა,გამიხარდება,თუ კიდევ მესტუმრები 🙂
kargia tavisufal dros ase rom ertobi :))
axali motxroba gvinda 🙂 🙂 😉
dzalian sasiamovno da sainteresoa :))))
მარი, ბლოგზე ისე იშვიათად წერ, არადა ისე კარგად წერ.. სულ ვფიქრობ, რომ იმედია თავისთვის მაინც წერს, და ერთხელაც გამოააშკარავებს-მეთქი. ხო? : )
იმიტომ რომ მარ, ისე წერ, აუცილებლად სულ უნდა წერო, როცა ოდნავ მაინც გეწერინება, ნუ გამოაქვეყნებ ბლოგზე, მაგრამ შენთვის მაინც ხომ წერ? : )
მარი, თავიდან შემიყვარდი!!!
საყვარელია!:)