ჩემი პირველი მცდელობა სამზარეულოში

ჩემდა სამარცხვინოდ უნდა გამოვტყდე : 22 წლის ისე გავხდი,საჭმელი არ გამიკეთებია. არ გეგონოთ,იმ კატეგორიას მივეკუთვნებოდე,საკუთარი უმაქნისობით რომ ამაყობენ და ვითომ “სვეცკაობენ” იმით,რომ არაფრის გაკეთება შეუძლიათ. არც ის ტიპი ვარ,სიხარულით რომ გამოაცხადებს,კვერცხს ნაჭუჭიანად ვწვავო 🙂 მე უმაქნისების განსაკუთრებული სახეობა ვარ : დარწმუნებული ვარ,არასდროს მომივა ისეთი სისულელე,როგორიცაა გამოუშიგნავი თევზის შეწვა,იმიტომ,რომ თავი გონიერ გოგოდ მიმაჩნია 🙂 მაგრამ თან არასდროს გამჩენია სურვილი, რამე გამეკეთებინა. სახლში საჭმელი რომ არ იყოს,მოვითმენ, ან რამე გამზადებულს ვიყიდი.მაგრამ ყოველთვის ვამბობდი,როცა დამჭირდება,გავაკეთებ მეთქი,ცხვირს კი არ ვიბზუებდი,უბრალოდ,არ მაინტერესებდა.მოკლედ, მე და სამზარეულო , რაც თავი მახსოვს,გაუთავებელი ხუმრობის თემაა ჩემ სამეგობროში და ოჯახშიც 🙂

დღეს,არ ვიცი,რა მეტაკა,მაგრამ რატომღაც გადავწყვიტე,რომ სალათა “ცეზარი” უნდა გამეკეთებინა. თუ ჩემი ოჯახის წევრი ან ახლო მეგობარი არ ხართ,ვერ გაიგებთ,ეს რა დაუჯერებელი,რა გრანდიოზული მოვლენაა 🙂 ჩემმა დაქალმა ანამ ზუსტად სალათის კეთების პროცესში დამირეკა და როცა გაიგო,რას ვაკეთებდი,დაასკვნა,რომ 2012 წელს აუცილებლად დადგება სამყაროს აღსასრული 🙂

მოკლედ,მოვიმარაგე ინგრედიენტები. უნდა გენახათ სცენა : მე მაგიდასთან რაღაცეებს ვჭრი და ჩემი ოჯახის სამივე წევრი მაგიდის გარშემო ზის,შემომცქერის ხელებში და დაძაბული სახით ელოდება კატასტროფას 🙂 ჩემი და ბოლომდე დარწმუნებული იყო,რომ სალათაში სოსისის მაგივრად ჩემი თითი იქნებოდა ჩაჭრილი 🙂 ნუ,მოხდა სასწაული და პროცესი უსისხლოდ დასრულდა. აი,ყველაფერი მე გავაკეთე და უნდა გენახათ,რა ამაყი ვიყავი,თავში ამივარდა 🙂 ჩემი “ცეზარი” მართლა ძალიან გემრიელი და ლამაზი გამოვიდა. აი ასე,მე ხომ ვამბობდი,როცა მოვინდომებ,ჩემგან ფანტასტიური მზარეული დადგება მეთქი 🙂 მოკლედ,ერთი სალათა გავაკეთე და რა დღეში ვარ,წარმოიდგინეთ,საცივი რომ გავაკეთო,რა ამბებს დავატრიალებ. ეს არ არის ჩემი “ცეზარის” ფოტო,სამწუხაროდ,არ გამახსენდა,სანამ ხელუხლებელი იყო,ფოტო გადამეღო მისთვის.  მენდეთ სიტყვაზე,ამას ჰგავდა,მაგრამ ბევრად უფრო გემრიელად და ლამაზად გამოიყურებოდა 🙂