ამაზე რას იტყვით, ბატონო კარლ?
ისე მოხდა, რომ ბოლო რამდენიმე დღეა ძილის წინ სულ იუნგს ვკითხულობ და მაგრად მეცინება ხოლმე. აბა, რა მოსატანია მთელი ეს არქეტიპები, სიმბოლოები და კაცობრიობის განმეორებადი სიზმრები იმასთან შედარებით, რაც მე მესიზმრება ამ რამდენიმე დღის განმავლობაში. იმდენად კარგად ვარ, რომ ვიცი, ბალიშზე თავი არ მექნება მიდებული, რომ უკვე ნამდვილი ზამთრები დამესიზმრება.
ბავშვობაში, დიდი ხნის წინ, მანგლისში აგარაკი გვქონდა. ახლა აღარ გვაქვს, მაგრამ მანგლისის ხსენებაზე დღემდე გული მეწურება, ისე მიყვარს. ჰოდა, იქაური ზამთრები მესიზმრება. თოვლი ისე ეყინებოდა ხოლმე ნაძვებს, გეგონებოდა, ერთი-ორი-სამი და ტყიდან ქათმისფეხებიანი ქოხი გამოვაო. მოვიდოდა თუ არა დიდი თოვლი, ჩავდიოდით და მერე შუაღამისას ვსეირნობდით მე, დედა, მამა და ჩემი და. მე გაუკვალავ თოვლში მიყვარდა სიარული და სულ წინ გავრბოდი ხოლმე, მერე უცნაურ ნაკვალევებს ვაკეთებდი და თავს ვაჯერებდი, რომ აქ თოვლის კაცმა გაიარა. მერე დედაჩემის გარდა ყველა თოვლში ვწვებოდით და ანგელოზებს ვაკეთებდით, მე და ჩემი და ვბრაზობდით, რომ მამაჩემის გაკეთებული ანგელოზი უზარმაზარი იყო, ჩვენი კიდევ სულ ერთი ბეწო, დედაჩემი ჩვენზე ბრაზობდა, იმიტომ, რომ გასაწურები ვიყავით.
ჰოდა, ეს ნაძვები მესიზმრება ხოლმე, წითელკრამიტიანი სახურავები და ჩვენი გაკეთებული ანგელოზები. ყველაფერი ალბათ იმის ბრალია, რომ ძალიან ბედნიერი ვარ. აბა, რა მოსატანია ამასთან მთელი ის სიბრძნეები, რასაც ძილის წინ ვკითხულობ. დილით ვიღვიძებ ხოლმე და ჩემ საწოლთან დადებულ წიგნს ნიშნისმოგებით ვეკითხები:- ამაზე რას იტყვით, ბატონო კარლ? ჯერჯერობით კარლი არ მპასუხობს, ჩემი ბედნიერება და ზამთრებიანი სიზმრები იმას სულ ფეხებზე ჰკიდია. მერე რა. ერთი რამე ხომ ვიცი სამაგიეროდ: ადრე სულ ვამბობდი, ახლა რომ გავიდე და თავში აგური დამეცეს, ყველაზე დასანანი ის იქნება, რომ შეყვარება ვერ მოვასწარი მეთქი.ჰოდა დამეცეს, უკვე მოვასწარი :დ აბა, ამაზე რაღას იტყვით, ბატონო კარლ?
Mariefille's Blog 
ვიცი, რომ სულ გიკვირს როცა ვამბობ მანგლისი არ მიყვარს მეთქი, მაგრამ მე შენნაირი “sweet memories” არ მაკავშირებს მანგლისთან და ალბათ მაგიტომ :)))
სამაგიეროდ შენ მიყვარხარ ძალიან და კიდევ ის მიხარია შენ რომ გიყვარს 🙂 :************
zamtris sitkboebi da endorfiniani postebi ☼
რა კარგია როცა გიყვარს 🙂 გილოცავ ამ გრძნობას 😉
მადლობა 🙂
მანგლისი ზამთარში არ ვიცი, ზაფხულსი კი მეც მიყვარს 🙂
ხოოდა, რა კარგია შეყავრებული ადამიანები, ბედნიერების სუნი რომ ასდით და ბატონ კარლებს და ქალბატონ ნასტასიებს აჩუმებენ :დ
გენიალურია
უთეგენათალე :*
მარი, მარი, მარი,,, :* 🙂 რა მაგარია yeeeeeeess! 🙂 :))) :*
ერთადერთი: ვინ, ვინ, ვინ? : ))))
მარიიი :))))
ომგ ვინ იცის მანგლისის როშაში გვერდით ჩამივლია შენთვის?
მთელი ბავშვობა იქ გავატარე თითქმის და მანდ რო რურული სკოლაა, პირველ კლასში მანდ ვსწავლობდი.
და ალგეთშიც ხომ არ ყოფილხარ?
კი, ვყოფილვარ, აბა რა )) მეც იქ გავატარე მთელი ბავშვობა , საშინლად მენატრება მანგლისი, დედამიწაზე ასე არცერთი ადგილი არ მიყვარს ))
რა კარგია, ყველა კარლის მსგავს ადამიანს რომ მოაკეტინებ და თავში აგურის დაცემისაც აღარ შეგეშინდება. 🙂 მეც მინდა საწოლთან ბეგბედერის წიგნი “სიყვარული მხოლოდ სამი წელი ცოცხლობს” დავიდო და დილაობით ენა გამოვუყო. :)))
კარგი აზრია ))
მანგლისი ადგილზეა
ცხოვრება წინ მიდის
ასე რომ წინ გაქვს იმის შესაძლებლობა რომ სახლი გქონდეს მანგლისში 🙂
ნეტა მართლა 🙂 ყველაზე ბედნიერი ვიქნები
ეგ კარლთან არა. ეგ – ზიგმუნდთან. 🙂
სიყვარული ზიგმუნდთან, მაგრამ სიზმრები ალბათ მაინც კარლთან. მე კარლის ახსნები უფრო მიყვარს 🙂
მაგრამ მანდ კარლია საჭირო :))) ასე მგონია : დ)
ნწუ. კარლი ლუზერი იყო.
მაინც ზიგმუნდა სჯობს. 🙂
:):))) მე კიდევ შენ მიყვარხარ ძალიან :* ..და მეამაყები 😉