ერთი გოგო

ერთი პატარა გოგოა, ხან მეფობა უნდა და ხან პრინცესობა. დიდი გოგო რომ გაიზრდება, ვინ იცის, რას მოინდომებს.
ერთი გოგოა, ისეთი გულიანი სიცილი იცის, ყველაზე უბედურ ადამიანსაც გააბედნიერებს.
ერთი გოგოა, პლასტელინისგან გაუგებარ ფიგურებს გამოძერწავს ხოლმე და ჰგონია, ყვავილები და ჭიამაიები გამოძერწა. ვერავინ ძერწავს მასავით ლამაზად.
ერთი გოგოა, ისეთი პატარაა, მამამისი ჭერამდე ისვრის ხოლმე. ამ დროს გოგოს თვალებში ჭინკები ფერხულს უვლიან.
ერთი გოგოა, ისეთი სათუთი, დედამისი რომ უყურებს, გული უსკდება, რამე არ ეტკინოს, ვინმემ არ ატკინოს. გული არ ეტკინოს. ეშინია დედამისს
ერთი გოგოა, ისე უყვარს ცეკვა და სიმღერა, სულ ცეკვავს, ტრიალებს, ტრიალებს, ტრიალებს და დედამისს უნდა, რომ ამ გოგოს მთელი ცხოვრება უნდოდეს ცეკვა. დიდგოგოობაშიც.
ერთი პატარა გოგოა, რომ დაიბადა და დედამისთან პირველად რომ დარჩა მარტო პალატაში, ძალიან ტიროდა. მაშინ დედამისიც პატარა გოგო იყო და არ იცოდა, როგორ ამშვიდებენ ასეთ ციცქნა გოგოებს. უყურა, უყურა და მერე თვითონაც ატირებულმა, ეს სიმღერა წამოიწყო.  თან ლოყაზე უსვამდა ხელს. პატარა გოგო გაჩუმდა და ცხოვრებაში პირველად გაიღიმა.
ერთი გოგოა, რომელიც ჯერ ძალიან პატარაა, მაგრამ მინიმუმ ორი ადამიანი უკვე სამუდამოდ გააბედნიერა.ერთი პატარა გოგოა, დღეს ორი წლის გახდა.
დიდი გოგო გაიზარდე, ჩემო მწვანე ფიჭვო.