6

შენ 6 წლის გახდი და, რა თქმა უნდა, სანამ მეც ცოცხალი ვარ და ეს ბლოგიც, ყოველ დაბადების დღეზე უნდა დაგიწერო რაღაც. უკვე მეორე პირში გწერ, რადგან თვითონაც შეგიძლია წაიკითხო. ამიტომ პირდაპირ მოგმართავ, გელაპარაკები. შენ ახლა ბაღში ხარ, მე კი ერთ საყვარელ კაფეს შემოფარებული, სამსახურს და თინოს გამოქცეული, სამუშაოს ვპარავ დროს, შენზე ვწერ და მეღიმება.

იმ მოღუშულ დღეს ვიხსენებ, შენ რომ დაიბადე. რა საოცრებაა – მუცელგაჭრილი წევხარ და მაინც იღიმები. იმ მომენტში ჩემს გაღიმებას მარტო შენისთანა ბუნთულა არსება თუ მოახერხებდა. იმ მომენტში ის დღე არ იყოს ყველაზე ბედნიერი ჩემს ცხოვრებაში, მაგრამ ამ გადმოსახედიდან უკვე ყველაზე ბედნიერ დღედ ვიხსენებ – იმ დღემ შენნაირი გოგოს დედა გამხადა. ჯერ არ ვიცი, რა და როგორ იქნება, მაგრამ ახლა მგონია, რომ სამყაროს რაღაც კარგი გავუკეთე. სამყაროს თუ არა, ჩემს თავს და ირაკლის ხომ მაინც გავუკეთე რაღაც ძალიან, ძალიან მშვენიერი.

რატომ ვლაპარაკობ ისევ ჩემს თავზე? ეს პოსტი ხომ შენზეა, შენი დაბადების დღისთვის იწერება. ალბათ იმიტომ, რომ შენთან ყველაზე ძვირფასი მოგონებები მაკავშირებს. ჩვენი საერთო წარსული ძალიან მიყვარს. ადრე მითხარი, თავში ერთი უჯრა მაქვს და გამოვწევ ხოლმე, კარგ მოგონებას ჩავდებ და ასე ვინახავო. ცუდებს რას უშვრები მეთქი და ვივიწყებო, მიპასუხე. მეც ასე ვარ. კარგ მოგონებებზე ისე ვარ დახარბებული, როგორც კაჭკაჭი – ბრჭყვიალა ნივთებზე, გახსოვს, პატარაობაში რომ გიყვებოდი ფაფის მხარშავი კაჭკაჭ-კაჭკაჭუნას ამბავს?

არ ვიცი, როგორ მოხდა, რომ უკვე ჩემზე უკეთ ერკვევი ფეხბურთსა და თანამედროვე პოპმუსიკაში. როგორ მოხდა, რომ ჩემს პაწაწინა გოგოს, დასიებული თვალებით რომ დაიბადა და ი-თის ვეძახდით, რადგან საოცრად ჰგავდა ამ უშნო, მაგრამ კეთილ უცხოპლანეტელს, უკვე საყვარელი სიმღერების ტოპათეული აქვს, სადაც შედის მაიკლ ჯექსონი, ქეითი პერი და ედ შირინი? როგორ მოხდა, რომ ჩემი მოკლე კატოს თავი უკვე ლამის მკერდამდე მწვდება? ისე მიჩუყდება გული, უკვე საკუთარი დიდი სამეგობრო რომ გყავს, საკუთარ წვეულებებს აწყობ, საკუთარი ისტორიები გაქვს, საკუთარი თავგადასავლები, საყვარელი სიმღერები, საყვარელი ფილმები… უკვე იმხელა გოგო რომ ხარ, რომ დედიკო აზრს გეკითხება ხოლმე მისთვის მნიშვნელოვან საკითხებზე. რა ბედნიერებაა!

რაღაც გრანდიოზული წელი გქონდა – კბილები მოიცვალე, ყურები გაიხვრიტე, “ჩოლკა” შეიჭერი – რამხელა ცვლილებებია! სამ ქვეყანაში იმოგზაურე – ერთი წლისთვის რამდენი შთაბეჭდილებაა! სულ ასეთი და უკეთესი წლები გქონოდეს, ჩემო დიდო და პატარა გოგო!

რა უნდა გისურვო? სანამ შენ და თინო ჯანმრთელები ხართ, არაფერი მამწუხრებს და დიდად არც არაფერი მანერვიულებს. შენ და თინო ჯანმრთელები ხართ, ამიტომ არ არსებობს არაფერი, რაც მომერევა. ამიტომ ვაგორებთ უდიდეს სირთულეებს ისე, რომ სულ თქვენზე ვფიქრობთ და წამითაც არ მეშინია, პირიქით! უფრო დიდი სირთულეებისთვისაც მზად ვართ. ჯანმრთელი იყავი და ყველა კარგად ვიქნებით და ყველაფერი კარგად იქნება.

და ბოლოს, როგორც იმ წიგნშია, დაბადებიდან რომ გიყვარს:
გკოცნი, ჩემო ლეა.